TRYB KIEROWANIA I PRZYJMOWANIA OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O PRZYJĘCIE DO DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ W NIEDABYLU
Do domu pomocy społecznej kieruje się na podstawie:
1. Pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu złożonego do – Ośrodka Pomocy Społecznej – właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania lub pobytu. Za zgodą osoby ubiegającej się lub jej przedstawiciela ustawowego wniosek może zgłosić inna osoba fizyczna lub prawna Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie lub Ośrodek Pomocy Społecznej.
2. Wywiadu środowiskowego (rodzinnego) przeprowadzonego przez pracownika socjalnego Ośrodka Pomocy Społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, zawierającego w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienie usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę.
3. Opinii ośrodka pomocy dotyczącej stopnia sprawności osoby ubiegającej się.
4. Opinii właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności stwierdzającej wystąpienie przesłanek umieszczenia w domu pomocy społecznej oraz określającej typ domu, do którego osoba ubiegająca się powinna zostać skierowana.
5. Decyzji o przyznaniu zasiłku stałego wyrównawczego; do decyzji dołącza się zgodę osoby ubiegającej się, jej przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego na ponoszenie opłaty za pobyt w domu oraz zgodę na potrącanie opłaty przez ośrodek pomocy społecznej z zasiłku stałego wyrównawczego.
6. Decyzji organu emerytalno – rentowego ustalającego wysokość renty, emerytury, renty socjalnej; do decyzji załącza się zgodę osoby ubiegającej się na ponoszenie opłaty oraz na jej potrącanie przez właściwy organ emerytalno – rentowy ze świadczenie emerytalnego lub rentowego zgodnie z odrębnymi przepisami.
7. Oświadczenia o wysokości dochodu osoby ubiegającej się lub rodziny zobowiązanej do ponoszenia opłaty.
W przypadku gdy do domu pomocy społecznej kieruje się osobę na podstawie orzeczenia sądu, wydanie decyzji o skierowaniu do domu nie wymaga przedłożenia w/w dokumentów. Dokumenty te powinny zostać skompletowane w terminie trzech miesięcy od daty wydania decyzji o skierowaniu do domu.
Opiekun prawny osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie powinien uzyskać zezwolenie sądu opiekuńczego na złożenie wniosku o umieszczenie takiej osoby w domu pomocy społecznej.
Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w takim domu wydaje organ gminy właściwy dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.
Wyżej wymienione dokumenty kompletuje Ośrodek Pomocy Społecznej i przekazuje do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.
Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje Starosta Powiatu, na terenie którego jest usytuowany dom.
Dyrektor domu pomocy społecznej po otrzymaniu decyzji Starosty Powiatu zawiadamia osobę ubiegającą się o terminie przyjęcia do domu.
Osoba ubiegająca się jest kierowana do domu na czas nieokreślony, chyba że wystąpi ona lub jej przedstawiciel ustawowy, opiekun prawny z wnioskiem o pobyt w domu na czas określony.
Stosuje się sześciomiesięczny pobyt czasowy następnie mieszkaniec domu zostaje zameldowany na pobyt stały.
Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny.
1. Obowiązani do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
1) Mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka.
2) Małżonek, zstępni przed wstępnymi.
3) Gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej,
– przy czym osoby i gmina określone w pkt 2) i 3) nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
2. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:
1) Mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
2) Małżonek, zstępni przed wstępnymi – zgodnie z umową zawartą w trybie art.103 ust. 2;
a) W przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
b) W przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
3) Gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej, a opłatami ponoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1) i 2).
2a. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby niewymienione w ust. 2.
2b. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, gmina wnosi opłatę w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w ust.1 pkt 1) i 2) oraz ust. 2a.
2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, art. 103 ust.2 stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w ust.2 pkt 1) I 2) oraz ust. 2a, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
4. Mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:
– Z emerytury lub renty mieszkańca domu – przez właściwy organ emerytalno – rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
– Z zasiłku stałego mieszkańca domu – przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.
5. Osoby zobowiązane do ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej członka rodziny wnoszą opłatę do kasy lub na rachunek bankowy gminy, z której mieszkaniec domu został skierowany; opłatę tę gmina wraz z opłatą, o której mowa w pkt. 2), 3) przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.
6. Mieszkaniec domu, a także inna osoba zobowiązana do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, jeżeli mieszkaniec domu przebywa u tej osoby, nie ponoszą opłat za okres nieobecności mieszkańca domu nieprzekraczającej 21 dni w roku kalendarzowym.
7. Za małoletniego mieszkańca domu nie wnosi się opłaty z jego dochodu i dochodu osób obowiązanych do wnoszenia opłaty w okresie jego nieobecności nieprzekraczającej 70 dni w roku kalendarzowym, jeżeli w tym czasie przebywa w domu rodzinnym.
8. Osoby wnoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, w szczególności jeżeli;
1) ponoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub w innej placówce;
2) występują uzasadnione okoliczności, w szczególności długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
3) małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia.
4) osoba obowiązana do ponoszenia opłat jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko.